روغن ترمز ها بر پایه مواد روغنی، گیلکول و سیلی تولید می‌شوند. سازمان استاندارد جهانی انواع محصولات را در طبقه‌بندی‌های ISO 4925 و کلاس‌های 3، 4، 5، 5-1 و 6 درنظر گرفته است. انجمن مهندسان خودرو آمریکا (SAE) براساس مقررات دپارتمان حمل و نقل کشور (DOT) روغن ترمزهای DOT 3، DOT 4، DOT 5 و DOT 5.1 را طبقه‌بندی می‌کند.
علاوه بر این، روغن‌های LHM هم در محصولات سیتروئن و رو رویس استفاده میشود. به‌طور کلی انواع روغن ترمز را براساس استانداردها می‌توان به روغن‌های پایه گلیکولی DOT3 و DOT4 و روغن‌های پایه سیلیی DOT5 تقسیم کرد. تفاوت اصلی این دو دسته از روغن ترمز این است که محصولات DOT3 و DOT4 آب را جذب می‌کنند اما DOT5 چنین حالتی ندارد.
ویژگی مهم دیگری که بین روغن ترمزها تفاوت ایجاد می‌کند، نقطه جوش است. روغن ترمز DOT3 و DOT4 با جذب کردن آب در طول زمان، نقطه جوش پایین‌تری پیدا می‌کنند؛ بنابراین در این نوع روغن‌ها نباید محفظه نگه‌دارنده روغن ترمز را باز کرد. روغن ترمز DOT5 آب جذب نمی‌کند، به‌همین خاطر درصورتی که آب با آن مخلوط شود، خاصیتش را از دست خواهد داد.
روغن ترمز به‌مرور زمان حالت اولیه را از دست می‌دهد و با جذب رطوبت، کارایی سیستم ترمز خودرو کاهش پیدا می‌کند. به‌طور کلی، زمان دقیقی برای تعویض روغن ترمز وجود ندارد و این مورد در خودروهای مختلف متفاوت است. زمان تعویض روغن ترمز باتوجه به مدل خودرو، شرایط رانندگی و توصیه سازنده تعیین میشود. توصیه شده است که روغن ترمز در هر دوره تعویض روغن موتور چک شود؛ درحالت عادی، روغن ترمز را هر ۴ یا ۵ سال باید تعویض کرد.
درباره این سایت